Kom maar uit je schulp!
Weet je nog dat ik je vorige keer vroeg je te kijken naar uitersten
in een kindertekening? Dik- dun, groot- klein, vol-leeg enz.
Ik vertelde je dat dit een goede manier is om te zien of een kind
eenzijdig bezig is. In dat geval is voor het kind fijn om eens iets
te doen wat hem uitdaagd iets heel anders te doen.
Zo kun je een kind dat altijd met hele grote gebaren tekent een keer
met hele kleine bewegingen laten werken. En een kind dat maar een
klein deel van de ruimte inneemt kan je verleiden het hele blad
over te gaan.
Dit is voorbeeld voor een kind dat angstig is en het liefst in een
klein hoekje blijft.
Het spel heet: ‘Slakkenhuis’
Teken een ruime spiraal van twee of drie gangen midden op een vel
papier. Begin een verhaaltje te vertellen en teken midden in de
spiraal met je verhaal mee. Werk langzaam van binnen naar buiten.
Verleid het kind geleidelijk aan mee te gaan vertellen
en vraag het af en toe achteloos iets voor je in te kleuren of af
te maken. Het mooiste is het als het kind het overneemt en zelf uit
het slakkenhuis komt!
Je doet dit niet om kinderen te veranderen, maar om
hen een breder perspectief te bieden. Dikwijls zijn ze zo verknocht
aan hun veilige modus, dat ze niet op het idee komen het eens
anders te doen. Zodra het nieuwe gedrag met behulp van tekenen
vertrouwd wordt, zul je zien dat ze de ervaring ook in het echte
leven kunnen gebruiken.